-
1 figura
figura [figura] fznana \figura bekannte Persönlichkeit furzędowa \figura Amtsperson fpodejrzana \figura ein verdächtiger Typ ( fam)mieć zgrabną figurę eine schöne [ lub gute] Figur haben\figura stylistyczna stilistische Figur -
2 figura
* * *f.1. (= sylwetka) figure; mieć ładną figurę have a fine figure; (ubranie) do figury well-cut; chodzić do figury go out with no overcoat on.2. (= rzeźba, statua) statue; przydrożna figura wayside shrine.3. (= ewolucja) figure; taniec z figurami figure dance.4. geom. figure.5. ret. figure of speech.6. szachy piece.7. karty court-card.8. muz. figure.9. log. figure.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > figura
-
3 szachowy
a.chess; turniej szachowy chess tournament; stolik szachowy chess table; figura szachowa chess piece; notacja szachowa chess notation; koń l. konik szachowy knight.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szachowy
-
4 konik
Ⅰ m pers. (N pl koniki) pot. (sprzedawca biletów) (ticket) tout GB; scalper US pot.- kupić bilety u konika to buy tickets from a toutⅡ m anim. 1. dim. small horse 2. dziec. gee-gee, horsie Ⅲ m inanim. (A konika) 1. pot. (ulubione zajęcie) hobby, favourite pastime; (ulubiony temat) hobby horse, pet subject- jego konik to zbieranie znaczków his hobby is stamp-collecting, he collects stamps as a hobby- każdy ma swojego konika every man has his hobby2. Gry (w szachach) knight 3. (w haftce) hook- □ konik morski Zool. sea horse- konik polny grasshopper■ wsiąść na swojego konika a. dosiąść swojego konika to get on one’s hobby horse- nie mogę tego słuchać – znów wsiadł na swojego konika I can’t listen to this – he’s off on his hobby horse again* * *1) ( figura szachowa) knight; ( zainteresowanie) hobby2) (pot) ( spekulant) scalper* * *ma(= mały koń)1. little horse; dziec. horsie, gee-gee.2. ( zabawka) hobbyhorse.3. szachy knight, horse.5. mech. tailstock.mppl. -i pot. (= spekulant) ticket tout, scalper.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konik
-
5 Schachfigur
f -, -enfigura szachowa; figur. pionek -
6 lauf|er
m (figura szachowa) bishopThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lauf|er
-
7 Schachfigur
Schachfigur f figura szachowa -
8 konik
konik m (-a; -i) dim Pferdchen n; fig Steckenpferd n, Hobby n; (figura szachowa) Springer m; fam. illegaler Verkäufer von Eintrittskarten;konik polny ZOOL Grashüpfer m -
9 konik
-
10 Schachzug
-
11 Figur
Figur [fi'gu:ɐ̯] <-, -en> fauf seine \Figur achten dbać o figurę2) (Schach\Figur) figura f [szachowa] -
12 chessman
-
13 Schachfigur
См. также в других словарях:
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
dalekobieżny — «kursujący na długiej trasie, przebywający duże odległości» Autobus, pociąg dalekobieżny. ∆ Figura dalekobieżna «figura szachowa mogąca jednym ruchem przejść wiele pól» … Słownik języka polskiego
goniec — m II, DB. gońca 1. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców «pracownik w biurze, fabryce lub w innym zakładzie pracy zajmujący się roznoszeniem korespondencji» Goniec biurowy. Przesyłać listy, paczki przez gońca. 2. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców… … Słownik języka polskiego
koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… … Słownik języka polskiego
laufer — m IV, DB. lauferfra, Ms. lauferfrze; lm M. lauferfry przestarz. «figura szachowa; goniec» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
skoczek — m III, DB. skoczekczka, N. skoczekczkiem 1. lm M. skoczekczkowie, DB. skoczekczków «ten, kto skacze, uprawia skoki, sportowiec specjalizujący się w skokach, np. w dal, wzwyż, na nartach, ze spadochronem; dawniej także: akrobata» Skoczek… … Słownik języka polskiego
wieża — ż II, DCMs. wieżaży; lm D. wież 1. «wysoka budowla o niewielkiej w stosunku do wysokości podstawie, zwykle okrągłej lub kwadratowej, wolno stojąca lub stanowiąca część innej budowli; wysoka konstrukcja stalowa lub drewniana o różnym zastosowaniu» … Słownik języka polskiego
skoczek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. skoczekczkowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek (zwykle sportowiec, także akrobata cyrkowy) wyspecjalizowany w wykonywaniu różnego rodzaju skoków : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
